زبانحال سیدالشهدا علیه‌السلام در شهادت حضرت عباس علیه‌السلام
ایـن آب‌هـا شـبـیـه تـو دریـا نـدیـده‌انـد مـانـنـد دسـت‌هـای تـو سـقـا نـدیـده‌انـد سرنـیـزه‌ها به قـدِ رشـیـدت نظر زدند حق داشـتـند خـوش قـد و بـالا ندیده‌اند این تیر را که خورده به جسمت حلال کن این تـیـرهـا که چـشـمِ دل‌آرا ندیـده‌انـد برخیز و تا به خیمه مرا با خودت ببر طـفـلان من شـکـسـتـن بـابـا نـدیـده‌اند پُـشـتم شکسته، زوتر از من حرم برو نامـحـرمـان هـنـوز حـرم را ندیـده‌انـد داری چرا شبـیه حـسن گـریه می‌کنی چـشـمان تو که کـوچـۀ زهـرا ندیده‌اند سر را به پـام خـاطـر اُم‌ُّالـبـنین مکش اینقـدر پیـش فاطـمه پا را زمین مکش |